Wedstrijdverslag Constant Charlois 1:
IJmuiden – Constant Charlois Rotterdam
9 december 2018, bijltjesdag in de hoofdklasse B. De nummers 1 en 2 tegen elkaar, en wij als nummer 4 tegen nummer 3 (IJmuiden) konden goede zaken doen.
De wedstrijd was nog niet heel lang bezig, of er ontstond enige consternatie op het bord van Patrick Stork. In een iets makkelijkere stand wilde tegenstander Bram van Bakel naar achteren ruilen. Hij had echter slagkeus, pakte de verkeerde schijf op, zette hem terug, en sloeg alsnog naar achteren. Patrick wees hem op de regel die hij vast de dag ervoor nog aan kinderen had uitgelegd: “aanraken is zetten”, en vanwege een simpele 3 om 5 die daarop zou volgen kon zijn tegenstander meteen opgeven. Een mooie opsteker. 0-2
Daarna duurde het lang voordat er weer een uitslag te noteren viel. Shammie Kasnadi en Stijn Tuytel speelden een spannende opening wat uitmondde in een laveerpartij. Shammie leek in een negatief klassiek te worden gedrukt, maar kon zich relatief eenvoudig staande houden. In een iets mindere, maar dunne positie, werd tot remise besloten. 1-3
Michiel Kloosterziel mocht met zwart aantreden tegen divisie-topscorer Krijn ter Braake. Een KVO-opening leidde tot een dreigende aanval op schijf 27. Krijn leek onder druk, maar het evenwicht werd nergens verbroken. 2-4
Radjes Balkaran speelde met zwart een sterke opening en kreeg tegen de taaie Martin van Dijk een sterke aanval op het bord. Deze liet zich steeds meer wegdrukken, maar op een paar cruciale momenten was Radjes te bescheiden en uiteindelijk wist Martin met een geintje de remise te behalen. 3-5
De volgende wedstrijd die uit was, was die van Bas. Hij koos bewust voor enige spanning in de opening en tot ongeveer zet 25 leek er weinig aan te merken op het spel van tegenstander Jacqueline Schouten. Daarna raakte ze echter snel het spoor bijster en kon Bas steeds verder de duimschroeven aandraaien en schijf- en partijwinst afdwingen. 3-7
Een partij die me lang wat zorgen baarde was die van Egor Bobkov tegen Willem Winter. Ze kozen voor een theoretische opening (tempovoordeel en kerkhofaanval voor Egor en omsingeling voor Willem), waarna Egor in de problemen leek te komen, al viel dat uiteindelijk best mee. De damcombinatie die werd afgedwongen leidde echter direct tot een remiseaanbod dat geaccepteerd werd. 4-8
Onze Rotterdamse grootmeester kon ondertussen weinig potten breken tegen Kees Pippel. Hij kwam iets minder uit de opening, trok de stand daarna gelijk, maar meer zat er niet in. 5-9
De interessantste partij was die tussen Damien Aligna (wit) en Jesse Bos. De opening was overduidelijk voor de zwartspeler en na een zet of 25 staat hij toch erg goed. Daarna gaat het een en ander mis. Zo laat hij op zet 35 al een remisecombinatie toe, maar op zet 41 gaat Jesse pas echt grof in de fout en Damien speelde het straks naar de winst. 5-11
Het wil Bart de Vos maar niet lukken om partijen tot een winnend einde te brengen. Zoals vaker dit seizoen nam hij ietwat risico in de opening, maar bereikte hij daarna groot voordeel (overigens daarbij geluk dat de tegenstander een remise-combinatie miste). Echter, zoals vaker bleek niks echt te winnen, en Conall Sleutel schoof het secuur naar remise. 6-12
De laatste partij die uit was, was die van Job Arts, die duidelijk op zoek was naar de winst tegen Cees van Duyvenbode. Lang leverde dat weinig op en stond Cees gemakkelijker. Echter op de 46e zet kreeg Job na een onnauwkeurigheid van Cees wat kansen. Een slim offer van Cees bracht Job in verwarring en liet hem een slecht eindspel kiezen (daar waar koelbloedig doorspelen nog steeds beter voor hem zou zijn). Uiteindelijk wist Job echter het hoofd koel te houden en de remise af te dwingen. 7-13
Een goede teamoverwinning. De mindere partijen werden solide naar remise gespeeld en er werden voldoende kansen gecreëerd (en ook zelfs enkele gemist) voor een mooie overwinning. Zo moet het, kerels!
Door Bart de Vos
Wedstrijdverslag Constant Charlois 2:
PWG Sgravenpolder – Constant Charlois 2
vooraf waren we het er over eens dat een gelijkspel een goed resultaat zou zijn. We misten immers Pim Arts die zich op vrijdag afmeldde. Daar stond tegenover dat ‘s-Gravenpolder bij thuiswedstrijden altijd kan beschikken ver hun 2 sterkste spelers, Kasse en De Leeuw. Het gaat nog net iets te ver om dit een vorm van competitievervalsing te noemen, maar dat ploegen die ‘s-Gravenpolder thuis ontmoeten voordeel hebben is wel duidelijk. Overigens is Dordrecht ook zo’n geval.
De wedstrijd zelf ging redelijk gelijk op. Harry, de vervanger van Pim, liep in een eenvoudig zetje. Met wat geluk wist hij de stand gelijk te houden, maar zijn vrouwelijke tegenstander toonde zich gehaaider in de afwerking.
Sjaam Biekram werd klassiek opgeknoopt door Daaf Kasse en de andere Zeeuwse topper, De Leeuw, versloeg Djin.
Intussen viel er een positief resultaat te noteren bij Ratan, een ‘blauwe’ remise. Dit na een opening waar ik weinig van verwachtte: een klaverblaadje links, een klaverblaadje recht en de overige troepen tegen de eigen achterlijn geplakt. Maar het moet gezegd dat Ratan keurig overeind bleef.
Gelukkig hebben A.B en Patrick er dit seizoen een gewoonte van gemaakt om te winnen, ook nu weer. Soelinder won in een klassieke stand door een elegant offer. Mijn tegenstander ging door de vlag in een lastige, moeilijk te beoordelen stand. Dit bracht mij op een score van 18 uit 11 en een ‘seizoensprestatierating’(mooi scrabblewoord) van 1444 (! toch even opscheppen!).
Was alleen Marlon nog bezig. Daar ontstond enige consternatie omdat er iets mis gegaan zou zijn het bij het te vroeg indrukken van de klok door Walraven en het (nog) niet oprapen van een geslagen stuk door Marlon. Na wat heen-en-weer gepraat werd de situatie van vóór het incident hersteld, maar kon Marlon zich niet meer redden.
Toch al met al geen slecht resultaat.
door Jaap Riesenkamp.
Klik hier voor de fotos