Welkom op de nieuwspagina van januari 2019.
Wilt u nieuwsberichten voor deze maand terugkijken, kijk dan bij het archief.
Nationale Clubcompetitie, ronde 8
Constant Charlois 1 – 020
“Vanaf nu komen er enkel krakers!”. Woorden die maar al te waar zijn. Na de eerste kraker tegen Heijmans met pech te hebben verloren, stond nu de tweede echte kraker tegen 020 op het programma. En ditmaal zou vrouwe Fortuna ons wél eens toelachen.
De wedstrijd begon nochtans gespannen. Het duurde lang voordat een eerste uitslag te noteren viel, maar ondertussen zag ik op weinig borden veel voordeel verschijnen, en hadden diverse spelers het lastig, waarbij Shammie Kasnadi na een gevaarlijke opening zelfs een schijf kwijt raakte, gelukkig wel met enige compensatie.
De eerste die uit was, was Radjes Balkaran, die met wit in Frank Pasman een weinig gewillige tegenstander vond. Radjes probeerde met acties over veld 29 flankspel af te dwingen, maar steevast ruilde Frank die eraf. In het late middenspel lukte het Radjes alsnog wat voordeel te krijgen, maar door een kleine onnauwkeurigheid verdween dat als sneeuw voor de zon en kon Frank naar remise afwikkelen. 1-1. Een eerste teleurstelling, omdat dit een bord was waar we 2 punten hadden gehoopt te pakken.
Ondertussen had Damien Aligna het met wit moeilijk tegen Johan Bastiaannet. Na een spannende opening koos Aligna niet voor de handigste opbouw en werd verrast door een splijtende 3 om 3 naar veld 34 die de witte stand ernstig deed verzwakken. Johan moet ergens betere kansen hebben gemist, maar uiteindelijk kon Aligna naar een nadelig, maar theoretisch remise-eindspel afwikkelen. 2-2.
Bart de Vos had, toen de loting hem de qua rating sterkste tegenspeler Johan Wiering toewees, te horen gekregen dat een veilig punt halen aan te raden was. Zoiets is echter lastig uit te voeren. Bart belandde (op aanraden van Martijn, die een drukstandje aanbeveelde) in een voor Johan bekende opening, maar hij vond daarin telkens de sterkste zet. Toen Bart van de hoofdvariant afweek, was het echter Johan Wiering die eerder het spoor bijster raakte en eieren voor zijn geld koos door alle spanning uit de stand te ruilen en een nadelige 9 om 9 in te gaan. Het werd nog wat spannend toen Bart ietwat druistig een voorpost nam, maar de remise kwam nooit in gevaar. 3-3
Dan de partij van Shammie Kasnadi tegen Rob Geurtsen. De genoemde compensatie in het klassiek die Shammie had was dusdanig, dat de winst voor Rob niet eenvoudig was. Hij dacht met een tijdelijk offer zich wat ruimte te verschaffen, maar zette zichzelf tweemaal op slag, wat Shammie genoeg tempi gaf om daarna een simpele doorbraak te nemen. Tot overmaat van ramp bleek die doorbraak ook nog eens verloren voor Rob en Shammie speelde het solide naar de winst. Een enorme opsteker! 5-3
Job Arts had het zwaar in zijn partij tegen Peter Hoogteijling. Na een theoretische opening bleek Peter beter uit te voeten te kunnen met het ontstane middenspel. Job gaf aan dat hij het ervaarde alsof hij het beste enkel alles er maar af kon ruilen. En zo geschiedde. Het voordeel van Peter was telkens aanwezig, maar Job wist zich staande te houden en in een 7 om 7 waarin hij nog steeds licht nadeel had werd tot remise besloten. 6-4.
Onze supersub Oscar Lognon mocht voor het eerst aantreden en wel tegen de op papier beduidend zwakkere Gerrit Tichgelaar. Met subtiel spel probeerde Oscar een voordeeltje af te dwingen wat uiteindelijk redelijk leek te lukken en resulteerde in een wat scheef ogende stand van Gerrit. Echter, deze had telkens voldoende ruiltjes tot zijn beschikking om het nadeel binnen de perken te houden en zodoende kon hij redelijk soeverein de remise bereiken. 7-5. Toch ook een teleurstelling, aangezien we hier een 2tje hadden verwacht.
Een andere partij waar vooraf wel wat verwacht werd, was die van Patrick Stork tegen Marco de Koning. Patrick kreeg in het late klassiek uiteindelijk ook wel wat voordeel, maar maakte het zijn tegenstander vervolgens te makkelijk. Op de 48e zet 39-33, of op de 49e zet 26-21 x 39-33 had wat meer perspectief geboden. Misschien niet voldoende voor de winst, maar de tegenstander had dan nog meer te bewijzen dan nu het geval was. 8-6
Mehmet Yöney koos in de opening voor een blok op links met uitval naar veld 22. Dat werd secuur tegengespeeld door Johan Smits, maar juist toen deze de stand over leek te kunnen nemen op zet 26, koos hij voor 2 passieve ruilen, wat voordeel voor Mehmet opleverde. In het vervolg had hij wellicht iets actiever kunnen optreden, want Johan kon zonder veel moeite de remisehaven bereiken. 9-7
Eduard speelde opnieuw een dijk van een partij. Vanuit de opening had hij Peter van Heun onder druk en draaide hij steeds verder de duimschroeven aan. De stand was theoretisch nog lang remise, maar de druk bleek uiteindelijk te veel en Peter koos een slecht eindspel, waarin hij een laatste kans miste en Eduard verdiend beide punten kon oppakken. 11-7. Daarmee was meteen de overwinning een feit en de opluchting was groot!
Michiel was als laatste klaar. Een spannende, lastig te taxeren partij ontstond tegen Johan Capelle waarin Michiel richting het middenspel voordeel kreeg. Zijn 39e zet 17-21 was echter een misrekening, want na 29-24 moest hij vanwege zetjes de verzwakkende zet 14-19 spelen. Daarna keerden de kansen. In wederzijdse tijdnood koos Johan niet voor het beste plan en wat er gevaarlijk uitzag voor Michiel was eigenlijk goed houdbaar. Johan blunderde echter op de 55e zet en verloor pardoes een schijf en Michiel maakte het netjes af. 13-7
Als je de eindstand zou zien, dan zou je denken, een overtuigende overwinning, maar uiteindelijk is deze redelijk geflatteerd. Het zou met wat pech ook 9-11 kunnen zijn. Maar dit keer hebben we het geluk mooi afgedwongen. Een topprestatie mannen!
Door Bart de Vos
Constant Charlois 2 – Damlust Gouda 2
CCR2 begon zijn wedstrijd tegen Damlust Gouda 2 buitengewoon goed.
Al snel na aanvang combineerde zowel Jurgen Tholel als Ashok naar dam en wisten de schijven voorsprong uit te bouwen naar winst-partijen.
De toppers van Damlust Gouda (Arie de Bruijn, Peter van Eck en Ruud Kloosterman) moesten het opnemen tegen respectievelijk Patrick Adriaans, Ratan Ganeshi en Radjinder Jharap.
Ratan was helaas niet opgewassen tegen de druk die van Eck op het bord uitoefende en verloor.
Radjinder kwam vroeg in de partij al in een lastige positie terecht en wist bewonderenswaardig naar een gelijkwaardige positie toe te werken, helaas was Radjinder niet scherp genoeg meer in de late middag om te zien dat de genomen 2 om 2 verloor, terwijl de 3 om 3 in de stand wel naar een remisestelling toewerkt, jammer!
Patrick Adriaans, topscoorder van CCR2, kwam niet in de moeilijkheden en werkte netjes naar remise toe.
De partij van Soelinder Jagram tegen Erik Maijenburg leek lang op een 0 af te streven, maar na wat onnauwkeurigheden van Maijenburg in het eindspel wist Soelinder, op pure rekenkracht, een punt uit het vuur te slepen.
Marlon Mangroe moest het op bord 5 opnemen tegen Kariem Droog, een speler met een rating van 150 punten meer! Maar dat zegt Marlon helemaal niks en hij speelde een spannende partij die hij met een combinatie winnend af sloot!
Jaap Riesenkamp wist met zwart tegen Jeroen de Bruijn niet veel te bereiken en in een open stand werd dan ook remise overeengekomen.
Ondergetekende mocht het met wit opnemen tegen Arie van der Knaap, Arie kwam een beetje lastig uit de opening maar na een positioneel foutje van Pim wist hij met een grote ruil de stand open te breken. Na een saaie aanschuif-periode besloot Pim om met wat mindere zetten wat spanning in de stand te brengen, dit leek te lukken, maar in het eindspel bleef Arie koel en werkte hij knap naar een remise toe.
Na 8 rondes staat CCR2 nog steeds op de eerste plaats in de eerste klasse B, met een punt los op directe concurrent Den Haag en 4!! Punten los op de nummer 3 PWG S’gravenpolder.
De Topscoorder van CCR2 is nog altijd Patrick Adriaans met 13 uit 8 die een geweldig seizoen afwerkt!
Benoemenswaardig zijn ook Ashok Bhajan (10 uit 5, 100% score!) en Marlon Magroe (7 uit 6 tegen een tegenstandersrating die ruim 200 punten boven zijn eigen rating ligt!)
Door Pim Arts
Nationale Clubcompetitie, ronde 9
CEMA/De Vaste Zet – Constant Charlois 7-13
Een verre uitwedstrijd tegen het potentieel gevaarlijke CEMA. Bij aankomst bleken echter Paul Nitsch en Eva en Ronald Schalley niet mee te doen, een flinke slok op een borrel!
De wedstrijd begon nochtans wat gespannen. Op diverse borden was er nog niet heel veel voordeel te zien en enkele spelers leken toch wat minder te staan. Het was dan ook niet verwonderlijk dat CEMA de score mocht openen. Bart de Vos kwam tegen Erwin Heunen in het middenspel onder druk te staan, koos niet de sterkste verdediging, verloor een schijf en kwam in een kansloos eindspel terecht. 2-0.
De score werd gelukkig snel gelijkgetrokken door Eduard Autar, die het tegen Genadij Shapiro niet al te moeilijk had. Vanuit de opening kwam er een KVO op het bord en toen Shapiro zich er niet uit ruilde, ging hij er achter elkaar af. Hij gaf in gelijke stand wellicht iets te vroeg, maar niet onterecht, op. 2-2
Plots ging het snel. Patrick Stork bereikte in eerste instantie tegen André Maertzdorf vrij weinig, en besloot daarom uit balorigheid maar roekeloos het kerkhofveld op te zoeken. Het zetje waar Patrick op speelde werd in eerste instantie omzeild, maar in tweede instantie vloog André er toch in, met schijf- en partijwinst voor Patrick. 2-4.
Een lichte teleurstelling was de partij van Egor Bogkov tegen Martijn van Gortel. Vanuit de opening ging Egor aan de leiding, maar in het middenspel bleek Martijn handiger en kon hij de aanval overnemen, waarna het Egor was die secuur remise moest maken. 3-5.
Job Arts had ondertussen vanuit de opening zijn tegenstander Wiel Maertzdorf een half-open stelling aangeleund. Zijn tegenstander stond in het late middenspel waarschijnlijk erg goed, maar het voordeel verwaterde, en ging uiteindelijk in nog steeds iets betere stand flink in de fout, waarna Job zelfs op 3 manieren kon winnen. 3-7.
Een volgende winst viel in de partij Mehmet Yöney – Clemens Crucius. Mehmet besloot met wat onorthodox (lees: zwak) openingsspel Clemens uit te dagen en dat lukte. Deze ging over tot grof ruilen en trapte even daarna in een 3 om 3 waarbij de voorpost ook verloren ging en Mehmet het secuur naar winst speelde. 3-9.
Radjes Balkaran was daarentegen na afloop toch enigszins teleurgesteld. Hij speelde een puike partij tegen de op papier even sterke Pierre Lacroix. Met subtiele middelen kreeg hij voordeel, en in een laat-klassieke stand koos Pierre niet de beste voortzetting, waarna Radjes in hevige tijdnood een directe winst miste, en zich bij remise moest neerleggen. 4-10.
De overwinning werd binnengesleept door Bas Messemaker, die het moeilijk had tegen Adiatu Ibrahim. Bas had een wat zware korte vleugel, en toen hij die uiteindelijk kon oplossen kwam hij in een nadelig laat klassiek terecht. Gelukkig bleek de stand nog te houden. 5-11.
Helaas kon de marge niet hoger uitvallen. Allereerst bleek Bert Verton tegen Damien Aligna geen greintje pijn te voelen. Damien bereikte helemaal niks en remise was een terecht resultaat. 6-12.
Verder speelde Michiel Kloosterziel een geweldige drukpartij tegen de stugge Patrick Casaril, pakte steeds meer voordeel, maar miste hij helaas de welverdiende winst en moest teleurgesteld remise geven. 7-13 was daarmee de einduitslag en over het geheel genomen toch verdiend.
De vreugde werd des te groter toen de resultaten van RDC en Heijmans binnenkwamen, de twee grote concurrenten die allebei een nederlaag te slikken kregen. Hierdoor neemt CCR plots de koppositie (op bordpunten) over, en zo blijkt ineens de titel toch in zicht! Nog twee matches te gaan en we hebben alles zelf in de hand!
Door Bart de Vos
Het sprookje van CCR 2 duurt voort!
Aan de reeds ongelofelijke, en onverwachte, reeks van successen dit seizoen is er afgelopen zaterdagnamiddag weer één toegevoegd door het tweede team van Constant Charlois Rotterdam. Dat het dit seizoen lekker loopt is een understatement. We blijven echter realistisch en weten dat we er elke wedstrijd weer vol voor moeten gaan.
Met deze mindset togen we naar Dordrecht. Ditmaal hadden we de beschikking over het tot nu toe sterkste team dit seizoen, met een gemiddelde rating van 1134,0. Desondanks zat er wederom een, op papier, sterker team tegenover ons. Hoewel Dordrecht niet alle toppers had opgetrommeld was hun gemiddelde rating 1134,4. Dit minieme verschil is uiteraard verwaarloosbaar en het beloofde dan ook een spannende strijd te gaan worden.
Lang ging het gelijk op. Rond 14:30 uur was er nog niets beslist en kon het lichte voordeel dat we op enkele borden hadden weggestreept worden tegen het nadeel op andere borden. In de tweede helft van de middag gingen de standen steeds meer de kant van CCR op.
Als eerste was Pim’s partij uit. Met zijn jarenlange ervaring bij Dordrecht kende hij zijn sterke tegenstander, Nico Knoops, goed, maar dit gold andersom natuurlijk ook. Na een rustige opening ging Knoops op de 23e zet vrijwillig in de korte-vleugel-opsluiting staan. Pim speelde dit goed tegen en zijn positie werd steeds beter. Toen Knoops op e 41e zet op een schijf liep maakte Pim het met een klein geintje uit. Een verdiende overwinning.
Bij Ratan kwam er een klassiek spelbeeld op het bord. In het middenspel deed tegenstander Bert Baars een verzwakkende ruil naar de kant waarna Ratan zich langzaam maar zeker het centrum toe-eigende en voordeliger kwam te staan. Dit voordeel was helaas nergens beslissend en verzandde langzaam weer waarna de vrede werd getekend.
Soerin speelde tegen Ton van Bokhoven. In deze partij kwamen de stellingen nooit echt tegen elkaar omdat er telkens als dat dreigde te gebeuren een ruiltje volgde. Hoewel Van Bokhoven optisch iets makkelijker leek te staan en wat tempowinst had kwam Soerin nooit in de problemen en wikkelde bekwaam af naar remise.
Sjaam zat tegenover Kees van Dijk. Na een opening waarin beiden het initiatief hadden kunnen pakken was Sjaam als eerste alert en kwam in het middenspel steeds sterker te staan, daarbij profiterende van een achtergebleven schijf van Van Dijk. Toen hij op de 42e zet de winst voor het grijpen had liet hij Van Dijk echter ontsnappen. Gelukkig voor Sjaam blunderde zijn tegenstander op de 47e zet waarna de stand secuur naar winst werd gespeeld.
Tegenover Patrick zat een bekende van CCR: Wim Verschoor. Na in de onderlinge competitie van Wim verloren te hebben was Patrick gebrand op revanche. Vanaf de opening kwam hij wat makkelijker te staan. Het viel echter niet mee om hier concreet wat van te maken en het lichte voordeel dat er was verzandde dan ook gestaag. In een gelijkwaardige positie, maar wel met nog behoorlijk wat schijven op het bord, ging Patrick dan ook in op het remisevoorstel van Wim. Hierbij werd in ogenschouw genomen dat de situatie op de overige borden er gunstig uit zag.
Kijkende naar de rating mocht verwacht worden dat Jurgen het zwaar zou krijgen. Hij trad aan tegen de met afstand sterkste dammer van Dordrecht, Arie van de Weteringh. Tot in het vroege middenspel kon Jurgen gelijke tred houden en stond mogelijk zelfs iets makkelijker. Een paar kleine onnauwkeurigheden blijkt tegen een speler van dit kaliber echter dodelijk. Jurgen kon niet voorkomen dat Van de Weteringh een sterke kettingstelling in kon nemen. Nadat Jurgen zich uit de problemen dacht te ruilen volgde een damcombinatie waarna verlies een feit was.
Ramdew nam vroeg in de partij een voorpost in, waarbij het in eerste instantie leek alsof zijn tegenstander Fred Roedolph de betere kansen zou krijgen. Roedolph vond niet altijd de beste zetten waardoor Ramdew’s voorpost steeds sterker werd. In het late middenspel kwam Ramdew pas echt op stoom en strafte de onnauwkeurigheden van zijn tegenstander met vaste hand af. Een bekend maar verrassend offer op de 57e zet was de genadeslag. Hiermee kwam CCR op een 5-9 voorsprong.
De eer om de beslissende punten binnen te halen was aan Jaap. Al het hele seizoen is hij goed in vorm en ook tegen Joop Roedolph bleek dat maar weer. Aan zijn intenties liet Jaap niets te raden over: vanaf de opening deed hij er alles aan om tot flankspel te komen. Uiteindelijk kwam er een Rozenburg-opstelling op het bord waarin ook Roedolph kansen zou moeten kunnen krijgen. In de praktijk kwam hier weinig van terecht. Na de typische verbreking bouwde Jaap zijn flankaanval gestaag uit. Op zet 34 miste hij een zetje om het meteen uit te maken. Uiteindelijk kwam de terechte winst er toch. Vanaf het late xmiddenspel werd zijn tegenstander van het bord gezet.
Djin treft het de laatste wedstrijden niet met de opstellingen. Ook nu had hij in Anton Kosior een zware tegenstander. Djin speelde solide en lang kon Kosior weinig bereiken. In het middenspel begon deze de druk op te voeren. De stand werd steeds dunner en hoewel Kosior duidelijk voordeel had, had Djin tot de 60e zet de remise nog in handen. Deze werd echter niet gevonden en uiteindelijk moest Djin toch zijn meerdere erkennen: 7-11.
De laatste partij van de dag was voor Ashok. In zijn klassieke partij tegen Simon Rompa had hij continu het beste van het spel. Helaas wilde het nergens doorslaan en gingen de schijven langzaam maar zeker van het bord. Ashok bleef het proberen en ook in een vier-om-vier eindspel bleef hij beter staan. Of het ergens nog gewonnen was laat ik aan de Kingsrow’s van deze wereld, als het al zo was dan was die winst zeker niet makkelijk te vinden. Na 70 zetten werd dan ook de remise overeengekomen.
Conclusie: met een klinkende en terechte 8-12 overwinning keerden de Rotterdammers weer huiswaarts. Wat ons humeur nog een extra opkikker gaf was het verlies van concurrent Den Haag tegen Haarlem. Met nog twee wedstrijden te gaan staat CCR nu drie punten los.
We zijn er echter nog zeker niet. De aankomende thuiswedstrijd tegen De Variant mag niet onderschat worden. We gaan er alles aan doen om de scherpte die we het hele seizoen hebben laten zien vast te houden. Hoewel de prestaties tot nu toe al zeer ruim boven verwachting zijn (enkele cijfers: van alle 12 teams in de 1e klasse B staat CCR 9e op basis van gewogen gemiddelde teamrating; daarnaast hebben we in zes van de negen wedstrijden een op papier sterker team tegenover ons gehad) kunnen we deze unieke kans op het kampioenschap niet laten lopen. Laten we ook de laatste twee wedstrijden geconcentreerd blijven, niets weggeven en de kansen pakken die er altijd komen. Opdat het volgende wedstrijdverslag nog lyrischer mag zijn!
Door Patrick Adriaans